Dag 02 Ankara-Çorum

Günaydın Nederland, Günaydın Metz. Om 7 uur is het hier licht. Gisteren bij aankomst was het al donker. We verblijven hier in Ankara ineen goed hotel, hoe anders dan in Schotland. Ik heb de beschikking over een regendouche. Het ontbijt is overheerlijk, met o.a. verse honing nog aan het honingraat. Vandaag starten we met een kleine citytour en reizen we naar Corum. Onderweg bezoeken we Hattusas, de oude hoofdstad van het Hettitische Rijk.

Net terug van de sauna&hamam-voorziening van dit hotel, het vijf sterrenhotel Annita In Çorum. Hotelgasten kunnen er gratis van gebruikmaken. Ik was benieuwd. In Istanbul was ik ooit naar een hamam gegaan, uiteraard voor Turkije gescheiden voor mannen en vrouwen. In mijn  beleving liep ik toen naakt door de hamam, hier in Çorum overheerst de nieuwe preutsheid, dus zowel in sauna, onder de douche en in de hamam houd je een zwembroek aan. Ik had de mijne nog in de koffer en was inmiddels al omgekleed en had een handdoek om mijn onderlijf en een andere handdoek om op te liggen en me af te drogen. Okay. In de sauna was het geen probleem want daar was ik alleen. In de hamam wel. Daar waren twee twintigers na het inzepen zich aan het afspoelen met kommetjes lauw water. Ik vroeg hoe hier te handelen, te doen, en had er ook wat meer van verwacht dan inzepen en afspoelen. Dat was toch de activiteit. Okay. Maar hoe dat te doen zonder zwembroek? Ze waren enigszins onthutst vanwege voor het blote en deden er lacherig over. Ik vroeg ze of de etiquette was je meer te bedekken en of het door de beugel kon als ik dat met een handdoek deed. En dat was okay, het lachen hield ook op.  

---

Ons reisgezelschap bestaat inclusief mij uit zeven personen. Zo’n kleine groep heeft wel zo zijn voordelen. We beschikken over een ruime Mercedes-bus met meer dan genoeg plek voor iedereen, we hebben weinig oponthoud en elkaar snel gevonden. Het is gemakkelijk om tijden af te spreken en iedereen doet goed mee. hebben een goede en aardige chauffeur en een geweldige gids, Osman, die ons tijdens de reis inwijdt in allerlei Turkse gebruiken. Zoals vanmiddag waarom Turken hun gasten bij bezoek Turkse eau de Cologne aanbieden en hoe ze dat doen. Naast je handen ermee schoonmaken ook met twee handen bij je neus het opsnuiven (dat laatste is echt een opkikker. Je bent er gelijk helemaal bij). En onderweg naar Çorum stopte bij een boer met een grote stand vol meloenen, pompoenen en kunststof dieren en fantasiefiguren om ons meloen te laten proeven, zo vol van smaak, en kenmerkend voor de regio waar we doorheen reden.

---

Vanaf het hotel in Ankara reden we vanochtend naar museum van Anatolische Beschavingen, wij concentreerden ons op de voorwerpen van het Hettitisch Koninkrijk (ongeveer 1700 tot 1200 v.Chr. ), omdat we later het bijzondere Hattusas gaan bezoeken, de oude hoofdstad van dat Rijk.

Voordat we Ankara verlaten gaan we nog langs het mausoleum van Atatürk (Mustafa Kemal), de grondlegger van het nieuwe Turkije. Of Erdogan ook de status van Atatürk wil verwerven, vraag ik Osman. “Willen wel”, antwoordt hij.

Het mausoleum is in alles groots, pompeus en leeft enorm. “Terwijl merkwaardig genoeg”, zegt een van mijn reisgenoten, “In het huidige Turkije ze zijn gedachtegoed totaal niet naleven/-streven. “

---

Hattusas. De oude ommuurde hoofdstad, met de vele bijzondere poorten, met tempelcomplex: https://mysteriesrunsolved.com/nl/2021/08/hattusa-the-cursed-city.html maar bovenal met een raadselachtige opvallende grote groene rots. Bij de lokale bevolking staat deze bekend staat als de "verlangensteen". Men denkt dat de massieve rots serpentijn of nefriet is, wat betekent dat het geen gewone steen in het gebied is. Niemand weet zeker waarvoor de steen werd gebruikt.

Lopend richting de bus passeer ik nogmaals deze groene steen. Een nieuwe groep heeft zich om die steen verzameld. Ze leggen als groep hun handen op de steen. Ik loop ernaar toe, ik fotograaf het, raak in gesprek, na hun ceremonie. Ze hebben hun handen op de steen gelegd voor wereldvrede. Of ik dat ook mee wil doen. Zeker. We beginnen opnieuw. Heel bijzonder. Veel vrouwen uit Oekraïne en ook Oekraïners die naar Georgië zijn uitgeweken. Ik mag ook hun handen met hun prachtig gelakte nagels fotograferen. Het lijken net handen op een zwangere buik, om liefde door te geven en welkom te heten.

---

Morgen om 7 uur ontbijten, en 8 uur de bus voor een lange busreis, met verwachte aankomst tussen 18:30 en 19:30 uur in Trabzon.