Dag 03 Çorum-Trabzon

Maandag 17 oktober: vandaag vooral een reisdag, een lange busrit (met twee langere pauzes en een korte) van ca 10 uur naar Trabzon. Onze eerste stop is in Amasya voor een bezoek aan de Pontische koningsgraven. Niets spectaculairs: een kale grot of grotgang uitgehakt in de rotswand die hoog boven de stad uitrijst. Amasya zelf heeft geen gezellig straatje met allerlei winkeltjes en theehuizen voor een kort verpozen. (De naam van Amasya schijnt afgeleid te zijn van Amasis, de koningin van de amazones. Na de komst van de Turken in 1075 is de naam stillaan veranderd naar Amasya.)

Onderweg stopt gids Osman om ons de beroemde Amasya-appels van deze streek te laten proeven.

We rijden verder naar Samsun, onze eerste plaats aan de Zwarte Zee voor een lunch op een niet spectaculaire plek. Ik gebruik daar wel de mogelijkheid om na de lunch even het water van de Zwarte Zee aan te raken en mijn gezicht nat maken. Het beeld van de visserman nodigt uit om een foto te maken met Klaas, een van mijn reisgenoten. (Bijzonder is dat door een heel sterk magnetisch veld juist op deze plek de horizon scheef trekt. Om een zo natuurgetrouwe foto te maken, laat ik dat ook zo.

En dan op naar Trabzon. Het is de grootste stad in het oostelijke Zwarte Zeegebied van Turkije en wordt omgeven door bossen en bergen. De stad werd in 756 voor Christus gesticht door Griekse kolonisten. Een typisch product uit deze regio zijn de hazelnoten, de beroemde "Turkse noten" die op Nutella zijn gelabeld. Voor de chauffeur is het een helse klus om door de smalle straten met overal eenrichtingsverkeer te manouvreren. Zunay doet dit met verve. Trabzon doet mondain en traditioneel aan: zowel modaine, mooie jonge vrouwen als vrouwen in boerka’s vullen het stadsbeeld, theehuizen en cafés met enkel mannen, studenten op terrassen, gezinnen in restaurants. Er is zichtbaar politie op straat.